Site Rengi

Bornova'dan…

Altın Portakal; Belgeseller, Kısa Sinemalar ve Sinema Okulları Sinemaları Programı ile Bugün Dopdoluydu

Altın Portakal, bugün en ağır günlerinden birini yaşadı. Salonlar; belgeseller, kısa sinemaları ve sinema okulları sinemalarının gösterim ve söyleşilerine mesken sahipliği yaptı.

Altın Portakal; Belgeseller, Kısa Sinemalar ve Sinema Okulları Sinemaları Programı ile Bugün Dopdoluydu
TEKİL YAZI 1 REKLAM ALANI

Altın Portakal, bugün en ağır günlerinden birini yaşadı. Salonlar; belgeseller, kısa sinemaları ve sinema okulları sinemalarının gösterim ve söyleşilerine konut sahipliği yaptı.

62. Milletlerarası Antalya Altın Portakal Sinema Festivali’nde bugün herkese, her ilgi alanına nazaran programlar vardı. Atatürk Kültür Merkezi (AKM), Aspendos ve Perge salonlarıyla Sinema Okulları Müsabaka sinemaları ile Yarış kısmındaki kısa sinema ve belgesellere konut sahipliği yaptı.  

AKM Perge Salonu’nda gösterilen, Ulusal Belgesel Yarışma’daki “Tanıştığıma Şad Oldum”, “Berona” ve “Kendal’a Bir Heykel” sinemalarının takımları, gösterimlerden sonra seyirci karşısındaydı.

“Tanıştığıma Şad Oldum”

Hatay sarsıntısında konutlarını de kaybeden, SMA hastası Deniz ve Can Yanlışsız kardeşlerin öyküsünü anlatan belgeselin hayata geçmesini sağlayan, müzisyen Jehan Barbur. Senarist, üretimci ve ortak direktör olarak belgesele katkıda bulunan Barbur ve danışman Nesra Gürbüz Acar, gösterim sonrası söyleşiye katıldı.  

İskenderun’lu olduğunu ve belgeseldeki aileyi on yıldır tanıdığını belirten Jehan Barbur, tanışma öykülerini şöyle anlattı: 

Deniz müziklerimi çok dinlermiş. Menajerime ulaşıp tanışmak istediğini söylemiş. Ben genelde bu türlü durumlarda biraz çekinik davranıyorum. Fakat İskenderunlu olduğum için annemi ziyarete gittiğim bir seferde onlara uğradım; uğrayış o uğrayış. Aile üzere olduk. Deniz bana bir kitap yazmak istediğini söyledi. Ben de belgesel fikrini attım ortaya. Aslında kendi ortamızda bir şeydi; üç kişi gittik, onlarla vakit geçirdik, sorular, sohbetler derken… Sonra Nesra’yla da tanışınca ‘neden bu insanların hayatlarını öteki şahıslarla de buluşturmayalım?’ diye düşünüp şenliklere başvurmaya başladık. Aslında biraz utanç içerisindeyim, bu türlü bir sinema için alkışlanmak ya da şenlikte olmak güya diğerlerinin hayatından nemalanmak üzere geliyor. Lakin bu türlü hayatlar da var; sesleri duyulmalı”

Belgeselin şenlik danışmanlığını üstlenen Nesra Gürbüz Acar ise belgeselin isim seçimine şöyle açıklık getirdi: “Bence bu bir tanışma öyküsü; iki beşerle derinlemesine bir sohbet. Ben çok hoş iki insan tanıdığımı hissediyorum”

Öte yandan Barbur; daha evvel annelerinin bakımına muhtaç olan Deniz ve Can’ın çalışmaya başladığı ve açık öğretime devam ettikleri muştusunu de verdi. 

“Berona” 

Lazca’da ‘çocukluk zamanları’ manasına gelen Berona, direktörün annesinin de ortalarında olduğu, erken yaşta evlendirilen Karadenizli bayanların hikayesi. “İlk kameramı da onun sayesinde aldım” dediği annesini beyazperdeye taşıyan Barış Altı, annesi Lütfiye Altı ile sinemanın gösteriminden sonra seyircilerin sorularını cevapladı. Sineması çekmeye, annesinin çocukluk fotoğrafını gördüğü an karar verdiğini söyleyen direktör; “Annemle babamın nasıl evlendiğini merak ediyordum; her çocuk üzere. Ben de bu kıssayı anlatmak istedim” diye konuştu. Anne Lütfiye Altı’nın sinema ve direktör oğlu hakkındaki yorumu ise kısa lakin netti: “Barış; rahat, azimli, güçlü, çabalı biri. Anne babayı memnun etti. Çok memnunum. Gururlandım. Teşekkür ediyorum oğluma. Arkasındayım”

“Kendal’a Bir Heykel”

“Tiner bağımlığısı bir karakter hakkında bir docu-fiction” olarak tanıtılan “Kendal’a Bir Heykel”in yönetmeni Ali Urgancı ve yapımcısı-oyuncu Kaan Urgancıoğlu, gösterimin akabinde söyleşiye katıldı. 

Ali Urgancı, birinci olarak Kendal’la nasıl tanıştıklarını anlattı: “Kaan bir sinemada tinerci rolünde oynamıştı. O sırada bir tinerci ile tanışıyor ve bir gün bunun belgeselini çekelim diye başına takıyor. Ben de o sırada Barcelona’da sinema okulundayım, sonra İstanbul’a geldim ve asistanlık yapmaya başladım. Kaan bana, ‘Gel seni Naif ile tanıştırayım, onun belgeselini çek’ dedi. Birinci duyduğumda ben çok fazla heyecanlanmadım fakat yeniden de Naif’le tanıştık ve çekime başladık. O çekimler sırasında Kendal ile tanıştık. Kendal bir anda ortaya çıktı, Naif’e selam verdi. Ses tonunu çok beğendim. Naif’e nazaran sokakla daha bütünleşmiş duruyordu”

Her şeyi başlatan Kaan Urgancıoğlu ise sürecin, kendi tarafından nasıl geliştiğini şöyle anlattı: “Bir tinerciyi oynayabilmek için bir tinerciyle tanışmam gerekiyordu. Naif karşıma çıktı, onunla vakit geçirdik ve hiç beklediğim üzere geçmedi. Naif, bulunduğu durumdan kurtulmayı ya da ona el uzatılmasını bekleyen biri değildi. Ben Naif’ten daha fazla hayat bilgisine sahip değildim. Senaristlerin bu dünyayı hiç bilmediklerini fark ettim”

“Docu-fiction” olarak tanıtılan üretimde belgesel ve kurmaca ayrımını, “Ben bir olay örgüsü yaratmanın peşindeydim, hasebiyle kurmaca orada devreye girdi” diye söz eden direktör, şöyle devam etti: “Anlatmak istediğim; kendine sokakta bir hayat yaratmış bir insanın dünyasını gözlemlemek, onun ritmine girmek. Yalnızca belgesel olsaydı daha röportaj yüklü giderdik”

Kendal karakteriyle çalışmak için bir muvafakatname imzalattıklarını söyleyen direktör, “Onunla çalışmak çok rahattı. Bağımız çok keyifli ve verimliydi” diye konuştu. 

Ulusal Kısa Sinema Yarışması’nın birinci seçkisi beyazperdedeydi

Perge Salonu bugün ayrıca Ulusal Kısa Sinema 1. Seçki’sine de konut sahipliği yaptı. “Kudret” filminin yönetmeni Mehmet Oğuz Yıldırım, tek bir olaydan yola çıkmadığını lakin hayatın her alanındaki bağlarda görülen güç alakalarına dair bir kelam söylemek istediğini lisana getirdi.  “Eudaımonıa”nın yönetmeni Gizem İbak; bir aracın içinde adeta klostrofobik bir atmosferde başlayan sinemanın, şahane bir göl görünümüyle sona ermesini, “Hayatın diyalektiği bu türlü bir şey; bazen memnun bazen mutsuzsunuzdur lakin hepsi, içerisinde birbirini doğurur ve hayat akıp gider” kelamlarıyla söz etti. Kendi yazdığı kısa hikayeyi sinemaya uyarlayan Deniz Koloş, “Ölüm Bizi Ayırana Dek” ile vefatın ayırdığı dede- torunun ve evlilik yolunda bir bayanın, birbirlerine karşılık gelen his durumlarını ele almak istediğini lisana getirdi. Vefat üzerinden din ve inancı iki farklı kavram olarak ele alan “Soğuk Beyaz”ın yönetmeni Hazan Beklen ise sinemadaki beklenmedik durumları, “Hayatın kendisi trajikomik zati. En duygusal, en zahmetli anlarda bile insanların şuursuzlukları ortaya çıkabiliyor. Günlük hayatımda ben de pek çok şuursuzlukla karşılaşıyorum. Yalnızca bu gerçeği yansıtmak istedim” diye yorumladı. 

Öğrenciler de Altın Portakal’da

Sinema Okulları Öğrenci Sinemaları Yarışması’nın birinci seçkisi; Serhan Erbaş’ın yönettiği “Sükût”, Eylül Babur’un yönettiği “Kusursuz Ölçü Nedir”, Beyza Nimet Emişen’in yönettiği “Rah”, Yağmur Canpolat’ın yönettiği “Sevim”, Baturay Tunçat’ın yönettiği “Buharlaşır Tüm Katı Olanlar” ve Mustafa Uçar’ın yönettiği “Sahnenin Kadınları” ise AKM Aspendos Salonu’nda gösterildi.  

“Sükût”un yönetmeni Serhan Erbaş, “Fiziksel bir sessizlik üzerinden manevî bir sessizliğin neden oluşabileceği ve nelere sebebiyet verebileceğine dair bir öykü anlatmak istedim” derken “Kusursuz Ölçü Nedir”in yönetmeni Eylül Babur, birinci kere denediği stop-motion tekniğiyle çok zorlandığını söyledi. Beyza Nimet Emişen, 800 kilometrelik sûfi yolunu mevzu alan sineması “Rah” için 1,5 yıl çalıştıklarını lisana getirirken Yağmur Canpolat, “Sevim”de babaannsinin başındaki dedesini hayal etmeye çalıştığını söz etti. “Buharlaşır Tüm Katı Olanlar” ile Baturay Tunçat, genelde kurmaca yapmasına karşın güçlü geçen bir yılın akabinde toplumsal olaylar ve şiddet üzerine eğilmeyi tercih ettiğini belirtirken “Sahnenin Kadınları”nın yönetmeni Mustafa Uçar, gereğince bilinmediğini düşündüğü kantoyu tanıtmayı amaçladığını söyledi.

 

Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı

TEKİL YAZI 2 REKLAM ALANI
ZİYARETÇİ YORUMLARI

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu aşağıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.

BİR YORUM YAZ